Притяжательнöй (лично-притяжательнöй) категория – ассяма торья грамматическӧй категория, кӧда отсöтöн мыччассьö кинлӧн или мыйлӧн сія, мый йылісь мунӧ сёрни: юрӧ – менам юр, видззезыс – сылӧн видззез, керкуныт – тіян керку.
Эманиммезлöн притяжательностьлöн (лично-притяжательностьлöн) категория петö квать кыв вежлалан суффиксöн: -ö, -ыт, -ыс, -ным, -ныт, -ныс.
Этна суффикссэз пантасьлӧны кыдз ӧтка лыда эманиммезкӧт, сідз и уна лыдаэзкӧт: мӧсыт (тэнат ӧтік мӧс) и мӧссэзыт (тэнат неӧтік, уна мӧс).
Колӧ видзны тӧдвылын, мый эманимлöн уна лыд и эманиммезлӧн уна лыдын лично-притяжателнӧй категорияын вежӧртасыс торьяссьӧ.
Видзöтам примеррез: керкуэзö – уна лыда эманим, но «керку менам öтнамлöн»;
керкуным – ӧтка лыда эманим, а «хозяиннэс эта керкулöн уна – этö мийö».
Кöр эманиммезын лично-притяжательнöй суффикссэз дынö -ыт, -ыс содтiссьö уна лыда мыччалан суффикс -эз (-ез), то лично-притяжательнöй суффикссэзлöн аркмöны сiдз шусяна стяжённöй формаэз: вон-ннэз-ыс - вон-нэ-ыс – вон-нэс; туй-ез-ыт - туй-е-ыт – туй-ет.